Een verslag van Condition Unknown 4.0 door ervaringsdeskundige Sabrina
Mocht je twijfelen om mee te doen met Condition Unknown, doe het! De adrenalinejunkies hoef ik niets uit te leggen, het is een enorme adrenalinekick. Maar ook voor angsthazen is het een aanrader. Ik ben een beetje van allebei. Als ik een ding heb geleerd van Krav Maga en van leven in het algemeen, is het dat je af en toe uit je comfort zone moet stappen om vooruit te komen. En deze scenario's passen in bijna niemands' comfort zone 🙂
De start
We beginnen met een pittige warming up, verzorgd door Alex. We hoeven maar één crunch en één push-up te doen. Maar dan uitgerekt tot 60 seconden afzien. Daarna gaan we mindset oefeningen doen om een gevoel te koppelen aan een bepaald gebaar, oftewel "conditioning". Tijdens de rest van deze sessie werd iedereen er één voor één uitgepikt om een scenario te doen.
Scenario 1
Toen ik aan de beurt was voor het eerste scenario, liep ik naar de gang, waar Theresa en Hielke me uitlegden wat er ging gebeuren en wat de bedoeling was. Mijn hartslag schoot ineens door het plafond. Omdat ik nog een absolute beginner was, zeiden ze eigenlijk precies wat ik moest doen.
Na de klapdeuren zou in een lange gang iemand me opwachten met een honkbalknuppel. Ik kreeg een rugtas mee, die ik om één schouder zou hangen en voor me zou houden om de klappen van de knuppel op te vangen en om zelf klappen mee uit te delen. Na het uitschakelen van de aanvaller zou ik achter hem langs naar de uitgang lopen. Dit klinkt eenvoudig, maar de eerste keer ging het heel anders. Ik ging door de klapdeuren. Ik keek tegen het licht in naar de uitgang en zag een soort linebacker op me af komen met een honkbalknuppel. Ik had mezelf totaal niet meer onder controle. Mijn geheugen doet het opeens niet meer als ik schrik. In plaats van de truc met de tas te doen rende ik gillend de verkeerde kant op. Gelukkig konden we er om lachen. In de herkansing was ik niet zo bang meer. Nu ging het perfect. De linebacker ging neer na twee klappen met de tas, een trap in het kruis en een sidekick tegen de knie.
Scenario 2
Ook bij het tweede scenario stond ik te trillen op mijn benen terwijl Hielke uitlegde wat de bedoeling was. In de gang zou ik te maken krijgen met drie aanvallers. Iedere aanvaller zou na twee goede attacks neergaan. Mijn taak was om te bepalen wie ik in welke volgorde in Hielke's woorden 'liefde en aandacht' zou geven. Hielke liep mee door de klapdeuren, maar ook nu was ik de eerste keer zo bang dat ik geen controle meer had over wat ik deed. Ik zag op ooghoogte allemaal vuisten op me afkomen en om die te ontwijken liet ik me op de grond vallen. Bad idea! Maar door de angst was ik die raad even vergeten. In de herkansing ging het weer perfect! Ik zag de aanvallers op me af komen en opeens viel er in mijn hoofd een perfecte combinatie van "links, rechts, rechts!". De rechter aanvaller ging neer. De middelste kreeg een forward kick in het kruis en ging ook neer. De linker kreeg twee knietjes en ging ook neer. Toen ik naar de uitgang liep zag ik een van de aanvallers trillend in elkaar krimpen. Ik wilde bijna zeggen "Oh, sorry! Gaat het?" maar ik was wel heel trots dat het was gelukt!
Mindset
Tijdens de gezamenlijke mindset oefeningen die we in stilte deden, hoorden we opeens geluiden uit een bandrecorder komen. Het duurde een paar seconden voordat ik begreep wat voor geluiden het waren: het was een vuurwapen. We keken elkaar aan maar niemand zei iets en niemand deed iets. Na een minuut of tien kwam Hielke in alle rust de ruimte binnen met een (nep) machinegeweer om zijn nek en maaide iedereen neer! Gelukkig kregen we ook hier een herkansing. Theresa legde uit dat we de grootste kans hadden om het er levend vanaf te brengen door de deur te barricaderen en door de lamellen dicht te doen en ons daarna te verstoppen. De tweede keer liep Hielke de deur voorbij toen hij hem niet meteen open kreeg.
Een echte aanrader!
Het was een geweldig avontuur en een enorme adrenalinekick en de dingen die ik heb geleerd vergeet ik nooit meer!